Prioriteiten Hoe ver moeten wij nog wegzakken voordat daadwerkelijk iets aan het probleem van de onveiligheid wordt gedaan. Neem het bericht over de Nederlandse Spoorwegen. De zotheid ten top. Treinconducteurs mogen treinreizigers niet meer waarschuwen tegen zakkenrollerij, wanneer dat ten koste gaat van hun eigen veiligheid. Oftewel de reizigers moeten zich maar zien te redden, die kunnen gewoon stikken. Natuurlijk is het niet te tolereren als conducteurs worden bedreigd. Maar de NS moet zich diep schamen als ze daarom zeggen dat ze hun passagiers dan maar niet meer waarschuwt tegen zakkenrollers en ander geteisem. Als je dan hoort dat het om een kleine groep gaat, die ze nog kennen ook, begrijp je er absoluut niets meer van. Waarom zitten die niet achter slot en grendel. Het vaste verhaal, zo van: wij hebben te weinig mensen, zal wel weer uit de kast worden gehaald. Of, het is zo moeilijk te bewijzen, ze zijn zo snel gevlogen. Onzin, pas je tactiek dan aan. Overigens roept de politie ook bijna dagelijks dat ze te weinig mensen hebben. 't Zal wel denk ik dan, je zou eens kunnen kijken of de prioriteiten niet anders gesteld moeten worden. Als je dat geteisem telkens maar laat horen dat bedreigingen helpen om maar vrij spel te krijgen, dan gaan ze nog wel even door. En het wordt van kwaad tot erger. Ik hoorde de voorzitter van de Nederlandse Politie Bond ook weer oreren. Er moeten extra anti agressie trainingen komen voor politiemensen. Het loopt kennelijk helemaal uit de hand. De verhalen van deze voorzitter en van sommige politiechefs zorgen er voor, dat burgers zich onveiliger gaan voelen en steeds minder vertrouwen in het overheidsapparaat hebben. Vertel toch wat jullie wel kunnen en dat is hartstikke veel. De trots van veel politiemensen wordt door al die zeurverhalen van bazen en bonden weggevaagd. De grote baas van justitie en de grote voorman van de korpsbeheerders hebben deze week een gesprek gehad met de fractievoorzitters die samen proberen een kabinet te vormen. Er is gesproken met de verkeerde mensen. Ik zou jullie willen aanraden met de gewone dienders te gaan praten. Dan horen jullie tenminste echt wat de grote problemen zijn en waar de prioriteiten behoren te liggen. Dat zijn de mensen die dagelijks op straat lopen en met de problemen van elke dag worden geconfronteerd. Zij zullen betere oplossingen aandragen dan hun bazen, die meestal niet verder komen dan dat er duizenden dienders bij moeten. Ga met de conducteurs mee de trein op, om te horen en te zien dat problemen wel kunnen worden aangepakt, als maar de juiste prioriteiten worden gesteld. Het roer moet om. Het geteisem moet horen dat ze keihard worden aangepakt. Een overheid of NS die zwicht voor agressie en bedreigingen moet zich schamen.