Politieke soap Politiek is nu de mooiste soap op de televisie. Andere soaps vallen er bij in het niet. Elke avond zap ik langs alle zenders op zoek naar nieuwe afleveringen. De sterspelers slepen ons mee in hun goede tijden en slechte tijden. Het is genieten met volle teugen. Zelfs de tegenstanders van het politieke spel, zitten nu 's avonds op het puntje van de stoel ademloos de verrichtingen van de sterspelers te volgen. Als in een echte soap gaat het ook hier om intriges, haat en liefde en wie doet het met wie. Hoofdrolspeler Pim loopt als een dompteur door de verschillende scènes. Je ziet dat hij geniet van zijn rol. Links en recht deelt hij kletsen uit. Vrienden heeft hij bijna niet, maar dat schijnt hem niet te deren. Ad speelt de rol van een man die als een geslagen hond in de hoek zit. Steeds uitvalt, even blaft, maar dan snel terug gaat in z'n mand. Hans lijkt op een verkoper van verzekeringspolissen. Klantvriendelijk, en voor iedereen een goed woord.. Sputtert de klant tegen, wuift hij de problemen weg en neemt de spat. Paul lijkt met z'n warrige haardos een beetje op een vogelverschrikker. Met z'n priemende pretoogjes loopt hij in de soap met een air zo van wie doet me wat. Thom probeert er iets van te maken, maar zijn rol wordt steeds kleiner. Dan Jan Peter. In deze soap een nieuweling. Een nog redelijk jonge speler wiens ster rijzende is. Hij speelt de rol van allemansvriend. Geeft de anderen een beetje gelijk, maar deelt links en rechts, zonder dat de anderen het merken, behoorlijke dreunen uit. Leuk gevonden is de rol van vader Wim. Hij speelt niet direct mee, maar je ziet hem van afstand, zittend in een paarse stoel, naar het schouwspel kijken. Als één van de spelers in de fout gaat, maakt hij bezwerende gebaren zo van, 'ach zo erg is het niet, vader steunt je wel.' En dan de bijrol van Hans W, in deze soap het orakel genoemd. Je ziet dat hij in deze rol niet goed in z'n vel zit. Elke keer schuift ie wat verder naar het midden van de bühne. Met z'n ellebogen probeert hij de andere spelers wat naar achteren te duwen. Een rare rol hebben de baronnen. Daar begrijp ik niet veel van. Ze duwen het orakel steeds naar voren. Misschien dat in volgende afleveringen duidelijk wordt waarom ze dat doen. En dan Fred, best een beetje een zielig figuur. Hij staat te trappelen tussen de coulissen, probeert steeds op het toneel te komen, maar het lukt hem nog niet zo. Jammer, want Fred is best aardig. Een brommerig personage, die voorlopig undercover blijft. Fantastisch deze soap, ik ga weer gauw zappen, kijken naar nieuwe intriges.