Gas terug De tijd van lekker onderuitgezakt op de bank liggen en kijken hoe politie en justitie criminelen hun huizen uitsleuren en in het gevang stoppen is voorbij. Super-pg, De Wijkerslooth, gunt ons dat pleziertje niet meer. Het openbaar ministerie neemt gas terug. Als het om grote zaken gaat, die nogal publiciteitsgevoelig liggen, voorlopig even mondje toe. Waarom? Wel, in de achterliggende jaren heeft justitie nogal wat missers gemaakt. Het Click-fonds, de zaak Marianne Vaatstra, de Puttense moordzaak en de IRT affaire met een nasleep tot op de dag van vandaag. Zouden wij al die missers wel hebben geweten als justitie en politie de arrestaties en de vorderingen in de onderzoeken onder de pet hadden gehouden? Neem nu de IRT-affaire! De media hebben er bol van gestaan. Gelukkig waren er veel politie en justitie figuren die met journalisten spraken. Als de pers er niet zo bovenop had gezeten was er nooit een parlementaire enquête gekomen. Als er geen officier van justitie was geweest die vertelde dat aan de aanhouding van de Irakees in de zaak Marianne Vaatstra en luchtje kleefde, hadden wij dat nooit geweten. Dat de Puttense moordzaak opnieuw wordt bekeken, komt door het vastbijten en het spitwerk van een journalist en een oud politieman. Lag het wel aan te veel openheid in het begin, of te veel publiciteit dat zaken niet goed zijn gegaan? Als er voldoende bewijs is, geen vormfouten zijn, het onderzoek goed verricht is, volgt een veroordeling. Moet het openbaar ministerie wel gas terug nemen? Ik vind van niet. Natuurlijk niet overdrijven en de juiste feiten brengen. De scoringsdrift was misschien wel eens te groot. Daar moet je dan wat aan doen. Maar laat rustig zien, zeker bij grote zaken, hoe je tot arrestatie overgaat. Privacy kan daarbij best gewaarborgd worden. Kunnen wij ook nog zien of het wel netjes gebeurt. Dat mag toch. Het komt regelmatig voor dat televisie camera's toch bij arrestaties snorren omdat de journalist toevallig op het binnenvallen van arrestatieteams stuit of, omdat de journalist door een uiteraard anonieme bron is getipt. Daar hebben politie en justitie vermoedelijk veel meer last van. Politie en justitie, twee overheidsorganen met ontzettend veel macht, moeten zoveel mogelijk openheid betrachten. Als zij hun werk goed doen, mag dat bekeken worden, ook door snorrende camera's. En ik, ik wil weer gewoon onderuit gezakt op de bank liggen om te kijken hoe die overheidsjongens het allemaal doen. Niet alleen de juichverhalen over bekeuringen voor achterlichtjes, snelheid en rijden door rood licht of hoe bestuurders van caravans op reis naar hun vakantiebestemming worden gecontroleerd. Dat doen ze wel goed, maar die verhalen krijg ik al voldoende voorgeschoteld. Neen, ik wil van het begin tot het einde zien hoe de echte grote jongens worden aangepakt. Als daar dan iets mis gaat, dan horen wij dat te weten. Daar hebben wij ook recht op. Het verhaal dat alles bij de rechter komt en gecontroleerd kan worden, is niet altijd waar. Soms worden zaken zonder dat het tot een rechtszaak komt al geseponeerd. Wie controleert dan.